"Hoewel het duidelijk was dat de onverbeterlijke nazi's geen kans kregen,
wenste de meerderheid van de Duitsers het verleden met de mantel der vergetelheid te bedekken.
De wil om het verleden af te sluiten was zo wijdverbreid dat de Bondsdag meteen vanaf haar oprichting het ene na het andere initiatief ontplooide om de politieke zuiveringen van de Geallieerden weer terug te draaien :de Bundesamnestie, de nationale amnestie van 1949.
Het belangrijkst was de amnestie van 1954, omdat die ook expliciet betrekking had op de zogenoemde misdaden uit de eindfase... (...) ...was de geest van de wet, namelijk de intentie om juridisch een streep onder het verleden te zetten, evident." (p.416)