p61, 62 : "...Die desinteresse kwam voor uit hun liefde voor Atatürk en hun seculiere Republikeinse opvattingen, zo verklaarden ze altijd.
Desondanks kochten ook zij, net als de meeste seculiere gegoede families, altijd een schaap voor het Offerfeest en verdeelden ze het vlees onder de armen, precies zoals de bedoeling was.
"Dat arme schaap"
"Je weet toch waarom ze schapen offeren, hè ?"
(...) Abraham kon geen kinderen krijgen. Hij bad tot God : Lieve God, geef me een kind en ik zal alles doen wat u wilt".
Ten slotte werd zijn gebed verhoord en hij kreeg een zoon, Ismael. Ibrahim, Abraham bij de christenen, was de koning te rijk.
Hij was dol op zijn zoon, hij kuste en knuffelde hem de hele tijd, hij was in de wolken, en dankte God iedere dag.
Op een nacht verscheen God aan hem in een droom : "Nu moet je jouw kind de keel afsnijden en hem aan me offeren", zei hij.
Waarom zei hij dat ?
Moet je luisteren...
Ibrahim deed wat God gezegd had.
Hij trok zijn mes tevoorschijn en stond op het punt zijn zoon de hals door te snijden...
en toen stond daar opeens een schaap.
Waarom dan ?
God had medelijden gekregen met Ibrahim."
**********************************************************************************************
Nochtans staat in de bijbel dat het Isaac was die moest worden geofferd.