DON QUICHOT EN DE SPAANSE NEDERLANDEN
"...Onze ridder liep tegen de vijftig; hij was sterk van gestel, schraal in zijn gezicht, (...) wijdde zich aan het lezen van ridderromans, dat hij hele lappen zaailand verkocht voor nieuwe ridderromans, kortom hij haalde alle titels in huis die hij maar te pakken kon krijgen. Hij zei dat de Cid ruy Diaz een voortreffelijke ridder was geweest, nog meer had hij op met Bernardo del Carpio, omdat die in Roncevalles de betoverde Roelant had gedood. Maar het meest had hij op met Reinout van Montelbaen, vooral toen hij hem uit zijn kasteel zag komen.(...) ...kwam hij op de vreemdste gedachte dolend ridder te worden en met zijn wapens en paard over de hele wereld te trekken om avonturen te zoeken..." (p.25-27).
"...Don Quichot liet hem overeind komen en zei : "Dus het is waar dat er een boek over mij bestaat en dat het een Moorse geleerde was die het heeft geschreven ? Dat is zo waar , heer, zei Sanson, dat er volgens mij al meer dan twaalfduizend stuks van dat boek zijn gedrukt; dat kunnen Portugal, Barcelona en Valencia, waar ze zijn gedrukt, beamen; het gerucht doet zelfs de ronde dat
het op dit ogenblik ter perse gaat in Antwerpen en ik heb het sterk vermoeden dat er gen land of taal bestaat waarin het niet wordt vertaald." (p.560)
"...leek hij sprekend op een geschilderde of geweven figuur op een Vlaams tapijt die deelnam aan een Romeinse triomftocht..." (p.849)
"...toen ik bericht ontving dat de grote hertog van Alva richting Vlaanderen trok. Ik veranderde mij plan, voegde mij bij hem, diende hem op zijn veldtochten, was aanwezig bij de dood van de graven van Egmont en Hoorne..." (p.399)