"Museum ohne Ausgang"
https://flic.kr/p/sscznS
https://flic.kr/p/sfGfLE
Daniel Libeskind is de zoon van twee Poolse Holocaust overlevenden.
In 2003 zal hij wereldberoemd worden als uitverkoren master planner voor de reconstructie van het New Yorkse Ground Zero.
Het Nussbaum-museum is het eerste gebouw dat hij realiseerde , op zijn 52ste, een jaar later raakt het Joods Museum in Berlijn voltooid - voordien maakte hij naam als theoreticus.
Libeskind verbergt in interviews zijn zwak voor zijn debuut in Osnabrück niet, noemt het 'the building most inscribed into my soul', 'maybe the most meaningful building'.
....... geen klassiek, overzichtelijk museum , maar een doolhof waarin men al snel gedesoriënteerd raakt.
Zo is Libeskind trouw aan zijn architecturale opvattingen : een te overzichtelijke architectuur noemt hij 'gevaarlijk', hij wil dat de gebruikers zijn gebouwen actief beleven.
'Ik wil niet controleren, mij gaat het om de fantasie'.
.....heeft hij zich laten inspireren door de claustrofobische sfeer in sommige van Nussbaums schilderijen.
Zijn ingewikkelde bouwsculptuur is half museum, half gedenkteken genoemd.
Op 16 juli 1998 wordt het museum ingehuldig door Gerhard Schröder, minister-president van Nedersaksen (en niet zoveel later bondskanselier).
Telkens wanneer ik het Osnabrückse museum bezoek, heb ik moeite om de uitgang te vinden. Zo heeft Libeskind het gewild. Hem stond een 'museum zonder uitgang' voor ogen.