JASON ROBERTS , Al wat leeft (uigeverij Hollands diep)

 

Linnaeus schreef geen erotische literatuur maar stelde een nieuw systeem voor om planten te classificeren. Hier kwam de nadruk van Linnaeus op copulatie om de hoek kijken. Seks, zo stelde hij was "de grote overeenkomst tussen planten en dieren, waarmee ze allebei hun soorten voortplantten". Linnaeus was niet de eerste die de gelijkenis tussen bloemen en genitaliën was opgevallen. Het was algemeen bekend dat de meeldraden van bloemen er mannelijk uitzagen en de stampers vrouwelijk... Als de meeldraden zich gebundeld oprichtten, dan impliceerde dat "echtgenoten als broers". (p.63-65)

De grondbeginselen van het seksueel systeem worden op eenvoudig te onthouden wijze in nummer 145 gecomprimeerd tot : "de bloemkelk is de slaapkamer, de bloemkroon is het gordijn, de helmdraden zijn de slagaders naar de zaadbal, de helmknoppen zijn de zaadballen, het stuifmeel is het sperma, het stempel is de schaamspleet,de stijl is de vagina". (p.189)

DAVID VERGAUWEN, Mozart, de muziek, de mens, de vrijmetselaar, uitg. Ertsberg, p.402, 403

"In juni 1770 bezocht Leopold Mozart in gezelschap van zijn veertienjarige zoon de opgravingen in Pompeï. Moeder Mozart en zus Nannerl waren in Salzburg gebleven vanwege de te hoge reiskosten. De steden van de Vesuvius waren sinds enige tijd een attractie voor gecultiveerde reizigers die Napels bezochten. Wat de jonge Mozart vond van Pompeï en hoe hij die indrukken verwerkte is helaas onbekend. De opgraving van 1766 had enkele spectaculaire resultaten opgeleverd, waarvan de voornaamste de ontdekking van een gehelleniseerde Egyptische tempel, gewijd aan de godin Isis. De vijftienjarige Mozart moet deze tempel zeker hebben bezocht. In de Isistempel werd tijdens de opgravingscampagne van 1766 ook een prachtig fresco ontdekt dat het festival van Isis voorstelt. Het is de voornaamste iconografische bron over de mysteriën van Isis. Of Mozart dit kunstwerk, tegenwoordig een topstuk in het archeologisch van Napels, ook daadwerkelijk zelf heeft gezien, weten we niet, maar zelfs al had hij het gezien, dan nog zou het moeilijk zijn gebleken voor hem om werkelijk te bevatten waar hij precies stond naar te kijken."

Daniel Dewaele, Ontwakend Jodendom

 

Het

epos dateert uit de twaalfde eeuw voor chr., en werd aangetroffen in de koninklijke bibliotheek van Assurbanipal (r.669-630) in Ninive. Het spijkerschrift werd in de 19de eeuw ontcijferd, en tot consternatie van velen las men hier een versie van het bijbelverhaal over Noah. Nu vertelt een zekere

U-napistjim aan Gilgamesh hoe de goden hadden besloten een vloed te zenden om de mensheid te vernietigen.  De god Ea verwittigde Ut-napistjim daarvan, zodat die in een boot gered werd, samen met zijn familie en dieren. Aan de oorsprong van dit werk liggen enkele Sumerische verhalen over Gilgamesh, gevolgd door Babylonische versies, vanaf 1800 voor Chr.  (p.414)

Het was eind 1872 toen de Engelse George Smith de ontdekking wereldkundig maakte van een Babylonische versie van het bijbelse zondvloedverhaal. "De bijbel is eigenlijk

een kopie", blokletterden de kranten. Het was een hele sensatie, de christenheid was geschokt. Er waren opvallend veel overeenkomsten tussen het bijbelse en Mesopotamische zondvloedverhaal. Een god die opdracht geeft tot een zondvloed, een mens die door een andere god opdracht krijgt een boot te bouwen om zijn gezin en dieren te redden, de vloed zelf, het stranden op een bergtop,...   Er was geen twijfel aan dat het Babylonische verhaal het bijbelse had geïnspireerd.     (p.420)

TOMMY WIERINGA, Nirvana

 

HOLLANDS GLORIE :

"Dit land heeft weer kleur op de wangen nodig, Hugo. We steunen hem (=Baudet) in zijn missie om onze nationale identiteit terug te veroveren. We hoeven ons niet voor onszelf te schamen, voor de koloniale tijd niet en voor onze tradities niet - er is zoveel om trots op te zijn. We zijn verzwakt, Hugo, verzwakt en overbevolkt. Wat is er gebeurd met dat land van dappere kerels die oceanen overstaken om nieuwe gebieden te ontdekken en nieuwe producten te halen en terugkwamen met verhalen en dingen die we hier nog nooit hadden gezien ? Die mentaliteit, weg. Onze hele geschiedenis wordt herschreven. In plaats van trots te zijn maken we overal excuses voor". (p.322)

Commentaar van de auteur 3 pagina's verder : "...nieuwe generatie, dezelfde fascistoïde tendensen"

ZEINAB BADAWI "Afrika. Een Afrikaanse geschiedenis.

 

"Begin veertiende eeuw werd Augustinus heilig verklaard en hij wordt nu door Rooms-katholieken en protestanten als een Afrikaanse heilige beschouwd en misschien wel de grootste christelijke denker na Paulus. Augustinus had grote kritiek op de slavernij, maar wordt in de westerse kunst vaak afgebeeld als een witte Europeaan.

De Sint-Augustinusbasiliek die in 1900 in Hippo, nu Annaba in Algerije, in gebruik werd genomen, is gebouwd op een heuvel die over de Middellandse Zee uitkijkt. Het is een groot monument met verschillende koepels en schitterende glas-in-lood ramen met weelderige tuinen eromheen. Ik bezocht de kerk waar op dat moment pastoor Tshibandu uit de Democratische Republiek Congo voorging. Met veel enthousiasme vertelde hij dat hij als Afrikaan trots was dat zo'n geweldig christen als Augustinus afkomstig was uit Afrika." (p.128)